ilk karnemizi beklerken_Zaman

İki haftadır geri sayım yapıyor Oğuz, demek okulda karne ve “tatil” olayı bu kadar güçlü işleniyor.

Daha geçen hafta “gelecek cumanın gelmesini iple çekiyorum” dedi. Sözünü ettiği cuma, tezin enstitüye verilmesi için  son gün. Yani diğer bir deyişle hiç de iple çekmediğim, ne kadar geç gelse o kadar iyi dediğim tarih.

Zamanın göreceliliği burada da kendisini gösterdi, benim yerime beklenen tarihe geri sayımı Oğuz yaptı,

Ama zaman ona göre geçmek bilmedi, bana göre ise hızla yaklaşıyordu.

“gelecek cumanın gelmesini iple çekiyorum” dediği zaman şöyle bir denedim, inanacak mı diye…

-Oğuz, gelecek cuma gelmeyecekmiş, direk sonraki cumaya atlayacakmış zaman.

Birden yüzü değişti, tereddüt içinde baktı bana…

hemen toparladım, tamam şakaydı… (kabul, onun için hassas bir konuda kötü bir şaka)

Sanırım bir başkası söylese hadi ordan diyip geçecekken annesinden bu şakayı hiç beklemiyordu. Sonra anlattım böyle bir şeyin teoride ve pratikte mümkün olmadığını.

Bir dönem hayatını zaman makineleri yapmaya vakfeden oğlum için kabul edilebilir bir yanı vardı zamanda atlamanın. Sonra oturup “böyle bir şey mümkün değildir” düşüncesinden bu nasıl mümkün olabiliri düşünmeye başladık.

Sahi, elinizde olsa bir bir zaman dilimini hiç yaşamadan ve yaşatmadan atlatmak,
nasıl bir tarih/zaman/süreç için kullanırdınız?