4 yaş anıları

Ekim 2007 den bir anekdot. (4.5 yaş)

Oğuza dün kahvaltı sırasında cumartesi Şatıroğluna gideceğımızı söyledim.
(Evin yakınlarındaki bir kasap, oradaki abiyi Oğuz çok seviyor kantarda tartılmak falan hoşuna gidiyor, kıyma makinesi ayrı bir ilgi alanımız ve daha önemlisi karşısında çocuk parkı var)

“Uslu durursan ve hava güzel olursa senin çocuk parkında oynamana izin vereceğiz olur mu yavrum.”

güzel sorumlu bir anne örneği ben var ya ben.:-)

Oğuz ne cevap verse beğenirsiniz.

peki hava kötü olursa ama ben uslu durursam???

Haklı, şartları bilip ona göre hareket etmek gerek.

---

Aralık 2007

Son havadisimız Oğuzun hastalığı üzerine. ama öyle böyle değil.
Yanı diyeceğim “tatlıymış”, “akıllıymış” Maşallah demiyor birileri olan oğluma oluyor.

41.5 ateşle yanıyor ateş düşürücü verdik ateşi arttıkça artıyor. Mecbur serum takıldı antibiyotik verildi.
tabii bunlar için eline intraket takıldı.

Oğuz başta çok acıyor falan dedi ama sonra intrakete baktı “ya çok ilginç bir şeymiş, pekii ne zaman çıkacak” diye de soruyor.

O günün akşamı tavuk veriyorum salatalık istiyor.
bak dedim senin düzgün beslenmen gerek.
– salatalık faydalı değil mi.
-faydalı ama yeterli değil, senin protein alman gerek
– sütte ve yoğurtta da protein var
– olsun senin hayvansal protein alman gerek.
– ama sütün de proteini var
– olsun senin hayvansal protein alman gerek.
– ama sütün de proteini var
– olsun senin hayvansal protein alman gerek.

(bir kaç tur daha sürüyor, en sonunda annenin sabrı taşıyor.)

– oglum bu tabak bitecek!!!!

Sonuç:
O tabak bitmedi.